از آنجاییکه ذینفعان بومی هر منطقه می توانند بهترین حافظان حیات وحش و زیستگاه ها باشند این امر ما را بر آن داشت تا فعالیتی تحت عنوان آموزش جوامع محلی برای احیا و حفاظت مشارکتی گوزن زرد ایرانی پیش از رهاسازیهای مجدد، تعریف کنیم.

اقدامات و تلاش های فراوانی برای معرفی مجدد این گونه به زیستگاه اصلی آن برنامه ریزی و در حال اجرا است، بنابراین آگاه سازی مردم بومی ساکن حاشیه این منطقه برای حفاظت از گوزن های زرد رهاسازی شده در بیشه امری ضروری است. چرا که این تعداد گوزن باید زمینه تشکیل جمعیتی پایدار از گونه را فراهم کنند تا افرادی که در آینده و بصورت مرحله ای در بیشه رها میشوند بتوانند جمعیت ابتدایی را تقویت کنند.

طی انجام این فعالیت سعی بر آن شد تمامی گروه ذینفعان (شامل:مردان، زنان و کودکان) در برگرفته شوند که در گروه‌بندی های متفاوتی(دامداران، کشاورزان، سمن ها، شیوخ، محیطبانان، دانش آموزان، معلمین و …) ایفای نقش می کردند.