درختکاری در بیشه زارهای دز
محل اجرا / خوزستان
پارک ملی دز
زمان
شروع از ۱۴۰۲
وضعیت
ادامه دارد
معرفی پروژه
در ادامه فعالیت های مرتبط با طرح ظرفیت سازی و آموزش جوامع محلی حاشیه زیستگاه دز برای احیا و حفاظت مشارکتی و با توجه به اهمیت حفظ و نگهداری از زیستگاه گوزن زرد ایرانی، این گونه در خطر انقراض، پس از بررسی های انجام شده توسط متخصصین موسسه شیردال بنا بر این شد تا احیا لکه هایی از این بیشه زار که به دلایل مختلف از بین رفته اند و یا تراکم خود را از دست داده اند، با کاشت درختان بومی مانند استبرق، پده ، گز وکٌنار در دستور کار قرار بگیرد.
اهداف
- به سازی بیشه زار دز به منظور حفظ و نگهداری از زیستگاه گوزن زرد ایرانی
 - به سازی کریدورهای تردد گوزن زرد ایرانی برای یکپارچه سازی زیستگاه
 
موقعیت پروژه
																													شما هم میتوانید مشارکت کنید
حمایت مالی شما، ما را در پیشبرد اهداف موسسه برای حفاظت از حیاتوحش و زیستگاههای کشور یاری میرساند.
در صورت تمایل به مشارکت در فعالیتهای مختلف موسسه کلیک کنید.
با ما در ارتباط باشید
شرح پروژه
فاز اول این فعالیت در تیر ماه 1402 با مشاوره آقای دکتر بهرام زهزاد از اساتید مطرح گیاهشناسی کشور و بازدید ایشان از منطقه، بررسی وضعیت درختان موجود و ارائه راهکارهای موثر جهت این فعالیت شروع شد. پس از انتخاب لکه ای به وسعت 4 هکتار، نشست هایی با ذینفعان صورت گرفت و بازدیدها و آموزشهای میدانی به صورت مستمر ادامه یافت. اقدام بعدی ظرفیت سنجی گلخانه های در دسترس و جلب مشارکت آنها برای تولید نهال بود که در این مرحله شرکت کشت و صنعت کارون با اختصاص بخشی از گلخانه خود و همچنین کمک در راستای قلمه گیری درختان و درختچه های بومی در این بخش به ما یاری رساندند. اولین اقدام اجرایی این فعالیت جمع آوری بذر درختان سریم در تابستان 1402 از بیشه زار دز بود. و در پاییز قلمه گیری از درختان پده انجام شد و به گلخانه انتقال یافت. در اسفند 1402 اولین مرحله آماده سازی زمین لکه تخریب شده و انجام شد و نهال ها طی مراسمی با حضور مسئولان استانی، محیط بانان و مردم محلی کاشته شدند.
در بهار 1403 نیز برای پیشبرد هر چه بهتر برنامه اقدام به جمع آوری بذر پده و سریم شد تا در پاییز و زمستان پیش رو در نتیجه پرورش این بذر ها و تبدیل آنها به نهال های قوی، بانکی پر تعداد از نهال های بومی پده، سریم و کنار آماده کاشت در لکه سال قبل و لکه های تخریب شده بعدی باشد.